Jammer, Sam. Goed gespeeld.
De S aan het eind van de tunnel, tja, ik had al zo'n vermoeden dat mijn verdenking richting hem onjuist zou blijken, maar koesterde toch een stille hoop dat we hier met z'n allen op een heel slimme, gewiekste manier nog eens extra voor de gek werden gehouden... Mogelijk is het verstandig om het in het vervolg wat minder ver te zoeken.
Ik vraag me wel nog steeds af waarom Sam daar bij die tunnelingang zo vreemd stond te dralen. Of we dat ooit horen?
Maar goed: Sam blijkt écht een aardige kerel, gelukkig.
Het klopte dus ook wat zijn mama over hem zei. Daaraan had ik natuurlijk nooit mogen twijfelen.