[commisaris Witse]

HUMO 30 april 2019

[chicawah.janssen]

Het laatste rode scherm voor de finale
De eindstrijd kan beginnen

https://www.wieisdemol.be/nieuws/101/he ... ode-scherm



"Zuur... heel zuur", zo omschrijft Joeri het gevoel om vlak voor de finale het spel te moeten verlaten. Voor één van de kandidaten was er op een zucht van de eindstrijd nog een vrijstelling te verdienen, maar het was Bas die na een spelletje zwarte pieten het ticket naar de finale wist te bemachtigen.

Meer lezen

Ik gaf je post een like omdat ik het artikel leuk vind, maar dat Joeri eruit ligt vind ik allesbehalve leuk

[Mola Lisa]

Uit het Nieuwsblad van 04/05/2019

De spoedarts, de headhunter of de piloot:wie is de mol?


De finale van De mol wordt een onderonsje tussen een spoedarts, een headhunter/huwelijksplanner en een piloot. Een van hen is de mol, een van hen wint meer dan dertigduizend euro, een van hen blijft met lege handen achter. Zondagavond rond halftien zal de mol opdoemen uit de rook, na een finale die in stijl gespeeld wordt. Wij vroegen Elisabet, Bas en Axel in vijf vragen wat De mol heeft betekend voor hun leven. “Ik moet écht eens iets aan mijn taalgebruik doen. En aan mijn buikje.”Vijf vragen

1. Welke reacties op je deelname zijn bijgebleven?
2. Met welke proef heb je jezelf overtroffen?
3. Hoe zijn de reacties op het werk?
4. Dreigt er na de finale geen zwart gat? Ga je het prijzengeld delen?
5. Wat is je opgevallen aan jezelf op tv en heb je iets over jezelf bijgeleerd?

Axel Pailler (40) uit Kapellen, piloot: “Dit was écht een kantelpunt in mijn leven”

1. “Er zijn mensen die vergeten dat dit een spelletje is en dat wij ook maar mensen van vlees en bloed zijn. Sommige commentaren op sociale media waren wel hard. De scène waarin ik in een te kleine badjas door het hotel loop, is opvallend vaak besproken. Grappig dat ik met mijn houding daar tot de volgende stap in de evolutieleer werd gebombardeerd.”

2. “Bij de opdracht op de boot hebben we met z’n allen laten zien hoe geweldig deze groep wel niet was. Zowel mentaal als fysiek. De mol kan saboteren, maar toen hebben we daar zeker een stokje voor gestoken.”

3. “Er lopen niet alleen weddenschappen op het werk, maar ook vrienden hebben polls lopen. Er waren vaak passagiers die mij herkenden en het fijn vonden dat ‘Axel van De mol’ hen naar New York vloog. Met de nodige selfies erbij.”

4. “Ik ben ervan overtuigd dat er net geen zwart gat komt. Vanaf zondagavond kunnen we eindelijk afspreken met de kandidaten en de herinnering aan De mol levendig houden. Als ik win, krijgen Elisabet en Bas sowieso een groot cadeau. Het zou een droom zijn om met zijn tienen nog eens op weekend te gaan. Samen slapen, eten, praten, elkaars kamer binnenlopen. Weer even dat gevoel van in Vietnam terughalen. Daar betaal ik graag voor.”

5. “Aan mijn taalgebruik moet ik sowieso wat doen: al dat gevloek! En mijn buikje mag ook wel wat kleiner. Ik ben nu veertig, het is het moment om in vorm te blijven. De mol is voor mij een kantelpunt in mijn leven. De losbol Axel is wat dichter bij zichzelf gekomen. De populairste zijn hoeft niet meer zo nodig. Je moet je in het leven omringen met de mensen en de dingen die er echt toe doen, dát hebben dit fantastische avontuur, de heerlijke groep kandidaten en de mensen achter de schermen getoond.”

Bas Moeyaert (32) uit Sint-Gillis, headhunter en huwelijksplanner: “Vrienden voor het leven is géén bullshit”

1. “Ik heb in het programma in een cel gezeten: iemand vroeg of hij met mij een nachtje in die cel mocht doorbrengen. (lacht) Iemand anders vond dan weer dat mijn lippen “constant de aandacht afleidden van de essentie”. Mij vielen vooral de reacties van kinderen op: die konden echt heel origineel uit de hoek komen, hun aanmoedigende boodschappen waren hartverwarmend.”

2. “Voor mij was het bungeejumpen meteen raak. Ik had nooit gedacht dat ik zou springen, maar op het moment zelf dacht ik: Komaan, verleg je grenzen. Het was uiteindelijk wel Elisabet die mij het spreekwoordelijke duwtje in de rug gaf.”

3. “Mijn collega’s leven enorm mee met het spel. We hadden wel de afspraak gemaakt dat we alleen de lunchgesprekken op maandag aan De mol zouden wijden. Maar hoe dichter de finale kwam, hoe vaker die regel met de voeten werd getreden. Ook klanten en kandidaten met wie ik werk, zijn heel enthousiast en stuurden aanmoedigende berichten.”

4. “Helemaal niet. Vanaf zondagavond kunnen we elkaar ongegeneerd bellen en opzoeken. Op die manier kan ik het hele avontuur voor de derde keer beleven. Vaak zeggen mensen die meedoen aan een tv-programma dat ze vrienden voor het leven gemaakt hebben. Dat vond ik vroeger altijd bullshit. Maar ik denk dat ik mijn mening moet herzien. Ik ben er gewoon zeker van dat ik een aantal kandidaten nog heel vaak zal terugzien. Als ik win, organiseer ik in ieder geval een knaller van een reünie.”

5. “Jezelf op televisie zien is eigenlijk best wel verrijkend. Op bepaalde moment dacht ik: Amai, dat had ik nu zelf precies niet zo bedoeld of beleefd. En toch zie je het zo gebeuren op televisie. Om dan nog maar te zwijgen van hoe een kijker het ervaart. Superboeiend”.

Elisabet Haesevoets (33) uit Edegem, spoedarts: “Patiënten wuiven vanop hun brancard”

1. “Mijn deelname was voor mijn directe omgeving een complete verrassing: ik ben een jonge mama van twee kleine kinderen, dat is niet het typische profiel. Ik was zelfs nog maar net bevallen toen ik me inschreef. Op sociale media las ik soms wel wat “anti-Elisabet-reacties”. Dat vond ik wel kwetsend. Maar het zijn vooral de positieve reacties van soms totaal onbekende mensen die me hebben ontroerd.”

2. “Alleen naar Vietnam vliegen, zonder mijn man en kindjes, was een zware beproeving: ik heb zeer zware vliegangst. Ik ben mezelf weleens tegengekomen, maar dan was er altijd de groepssfeer om me aan op te trekken.”

3. “De collega’s reageerden heel verrast maar zeer positief toen ze te weten kwamen dat ik had deelgenomen. Op de dienst spoedgevallen werd er vanaf dag één een weddenschap afgesloten. Ik kan zeggen dat de meesten voorspeld hadden dat ik ergens halverwege het spel zou hebben moeten verlaten. De eerste weken herkenden patiënten mij trouwens, maar pas in de week voor de finale begonnen patiënten vanop hun brancard te wuiven omdat ik “de Elisabet van De mol” ben. Ik heb zelfs al enkele selfies genomen met patiënten.”

4. “Ik ben zeker niet bang om in een zwart gat te vallen. Na zondag zal er toch wat spanning wegvallen en kunnen we elkaar allemaal eindelijk weer zien. Het is een waanzinnig avontuur geweest. We hebben een band voor het leven.”

5. “Mij is opgevallen dat ik blijkbaar niet zo veel lach wanneer ik nadenk. En ik heb duidelijk véél nagedacht. (lacht) Ik ging vrij ver in het spel, dus ik was bijna non-stop iedereen en alle proeven aan het analyseren tot in het kleinste detail. Verder is me opgevallen dat ik de kleinste van de tien was, zeker naast Axel of Gilles De Coster. Die zijn allebei echt supergroot.”

[chicawah.janssen]

Wat mij opvalt is dat Axel en Elisabet het hebben over hoe zij het spel gespeeld hebben om de mol te ontmaskeren, terwijl Bas het niet heeft over de opdrachten en nadenken over de mol...

[Taupe077]

Het is nog niet te laat om te switchen... the dark side awaits you!

[Mola Lisa]

Wat mij opvalt is dat Axel en Elisabet het hebben over hoe zij het spel gespeeld hebben om de mol te ontmaskeren, terwijl Bas het niet heeft over de opdrachten en nadenken over de mol...

Wat mij ook opviel was dat én Axel én Bas een antwoord geven op de vraag wat ze met het gewonnen geld gaan doen. Gemakkelijk op te antwoorden als je het niet wint. Elisabet daarentegen ... (het beletselteken speciaal voor Klaartje )

[Gillesisdemol]

De Standaard neemt het succes van De Mol onder de loep:

Er waren eens: een spoedarts, een piloot en een headhunter. Het zou het begin van een goede mop kunnen zijn, maar dat is het niet. Het is het begin van de finale aflevering van het vierde seizoen van De mol, nu zondagavond te zien op Vier. Het vierde seizoen, bedoelen we dan, sinds het iconische Woestijnvisprogramma in 2016 vanonder het stof gehaald en gereanimeerd werd voor de commerciële zender. Woestijnvis stopte er in 2003 na drie seizoenen mee. Want dat was nu eenmaal wat Woestijnvis toen deed: ermee kappen voor het op was. Liever iets nieuws bedenken dan een versleten idee uitmelken. Die vorm van creatieve zorgzaamheid heeft de voorbije decennia heel wat vernieuwing in de Vlaamse tv-sector geblazen.

Punt is dat er nu dus méér seizoenen van De mol op Vier uitgezonden zijn dan ooit op Eén. Nostalgie naar vervlogen tv-tijden maakte dat er in 2016 reikhalzend naar de reboot van dit stukje tv-geschiedenis werd uitgekeken. Nostalgie speelt intussen niet meer. En toch slaagt De mol er dit voorjaar in om elke zondagavond meer dan 900.000 kijkers te lokken. (Eén keer bleven de cijfers hangen rond 780.000, maar geklopt worden door de Rode Duivels op VTM is eerbaar.) Uitgesteld groeide die groep kijkers elke week nog eens aan tot over de 1,1 miljoen. ‘De voorbije weken keek gemiddeld één op de twee tv-kijkende Vlamingen tussen 18 en 54 jaar (de commerciële doelgroep van Vier, red.) naar De mol’, zegt Lies Maesschalck van Vier. ‘Dat is stevig.’

Wat verklaart dat succes? Om te beginnen: de zondagavond. De eerste twee seizoenen waren op maandagavond geprogrammeerd. De mol moest daar toen tegen kijkcijferklepper Blind getrouwd (VTM) opboksen. Sinds vorig jaar verschoof Vier het spelprogramma naar zondagavond. Daar heeft het beestje zich intussen succesvol genesteld. De mol is het eerste programma dat er sinds jaar en dag in geslaagd is om de dominantie van Eén op zondagavond te doorbreken – niet één keer, maar al twee keer. De mol past ook echt op die avond. Het begint al om 20 uur en mikt zo duidelijk op een het-hele-gezin-kijkt-samen-effect. Opnieuw groeien er kinderen mee op en zo blijft het publiek zich verversen. Die nieuwe kijkers volgen de queeste naar De mol op hun beurt met evenveel verwondering als die allereerste kijkers twintig jaar geleden. Die verwondering was, zeker dit seizoen, niet onterecht. Want hoewel het programma elk seizoen almaar meer een gewoontedier wordt, blijft het inhoudelijk een creatief hoogstandje. Dit seizoen begon in het brute decor van een vergeten parkeergarage in Vietnam zonder mol. Een fijne twist die voor de programmamakers een logistieke hel geweest moet zijn. Want als het klopt, werd de mol dit jaar pas voor het eerst na de eerste opdracht gekozen en gebrieft. Hij of zij begon zonder enige voorbereiding aan de sabotageronde.
Er zijn genoeg snoepjes en doordenkers in de montage verstopt om de naar de mol speurende ‘molloten’ gemotiveerd te houden
De mol blijft zorgvuldig bij elkaar gedraaid. Bovendien lijken de makers ook naar de kritiek geluisterd te hebben: geen te vergezochte en onbegrijpelijke opdrachten meer. Soms bleken de eenvoudigste opdrachten de fijnste: zo zat er een simpel maar behoorlijk verhelderend potje zwartepieten in de vorige aflevering.

Ook de montage is slim en verfrissend. Oké, er zijn trucjes die terugkomen. Je kan er gif op innemen dat degene die in een aflevering het meest in beeld komt, ook de afvaller is. Er zijn telkens genoeg snoepjes en doordenkers in de montage verstopt om de haast professioneel naar de mol speurende molloten gemotiveerd te houden. Niet eenvoudig om dat te doen zonder de mol definitief te ontmaskeren. Als Bas – de headhunter van deze mop – zondag de mol blijkt, hebben de makers zich in dat spelletje bijna vergaloppeerd. ‘En we hebben ook een kersverse mol, pas gekozen’, zei presentator Gilles De Coster in de eerste aflevering. Alleen klonk die ‘pas gekozen’ heel erg als ‘Bas gekozen’. De mollotensites doen er al weken wild over.

We zijn onder de indruk van de casting van de kandidaten. Naarmate een programma als De mol almaar meer edities gehad heeft, weten de kandidaten het spel beter te bespelen. Om te weten hoezeer een misgelopen casting een programma kan vergallen, moet je maar één aflevering van Temptation Island bekijken. Bij De mol was het risico na vier seizoenen dat er nog enkel onsympathieke, strategisch denkende diehards aan de bak kwamen. En toch was er dit seizoen Joeri, de ploegbaas die vorige week pas afviel. Hij speelde het spel zoals het hoort: de groep eerst en fuck al die strategie. Het perfecte antigif voor wie bij al dat gemol zijn geloof in de mensheid dreigt te verliezen.
En nu we het daar toch over hebben: misschien is dat wel de grootste opluchting. Dat je met een goedgekozen headhunter, spoedarts en piloot, en zonder platte seks en troosteloos overspel, nog meer dan een miljoen kijkers kan boeien. Nee, dat is geen mop.

VALERIE DROEVEN

[Vermoljoen]

Dit is volgens jou ‘De mol’ (en op deze momenten viel de saboteur door de mand)
Vandaag om 15:58 door mrra - Print - Corrigeer

Het einde is bijna daar. Zondagavond kan televisiekijkend Vlaanderen nagelbijtend naar de ontknoping van ‘De mol’ kijken. En ook dit jaar was er veel beroering, want wie saboteert de boel? Tijdens de wekelijkse Mol Poll wezen lezers van Het Nieuwsblad steeds met een beschuldigende vinger naar één deelnemer. Met meer dan 11.000 stemmen laten zij nu weten wie hun hoofdverdachte is: Elisabet.
Wekenlang speurden mollenvangers de aflevering van ‘De mol’ af naar tips, verborgen hints of tactische mollenstreken. Ze draaiden de uitspraken van de deelnemers binnenstebuiten en het resultaat mag verbazen. Bijna veertig procent van de Nieuwsbladlezers is er zeker van: Elisabet is ‘De mol’.
(hier staat een overzicht per aflevering, maar dat kan ik niet kopiëren)

Duizelingwekkende mol
Als dat blijkt te kloppen, dan waren onze mollenvangers er al snel bij. In week twee lieten ze haar in de Mol Poll al als hoofdverdachte schitteren.

En daarvoor moeten we vast en zeker kijken naar de wandeling in het Kastgebergte. Want het was de spoedarts die de groep steeds deed stoppen of vertragen. Omdat ze toch twijfelde aan de logica. Omdat ze over de teksten toch iets langer wilde nadenken. Omdat ze plots - aan het begin van de beklimming - zich toch niet zo heel goed voelde en tijd wist te rekken met duizelige toeren.

Het helpt ook niet dat ze eerder die avond alle tips in de wind sloeg en ervoor koos om de laatste toren te bouwen en het laatste deel van het Vietnamese recept te krijgen. Je weet wel, het gedeelte waarmee ze enkel wisten welke kruiden erin moesten en geen fluit konden helpen met de echte stappen van het recept. Om nog maar te zwijgen van hoe vakkundig ze die omgooit en hetzelfde probeert met die van Joeri. “Kalm, Guido!”
En in de allerlaatste stap van de kookproef - een cruciale positie, geliefd door de mol - zet ze de goede dipsaus weg én kiepert ze een sausje bij de noedels. Als dát je niet op de radar zet dan weten wij het ook niet meer.

Rotsvast overtuigd
In aflevering drie en vier kon ze onze lezers nog even van de wijs brengen. Ze keken beschuldigend even naar Martijn, Eva en Axel om nadien weer rotsvast terug te keren naar hun tunnelvisie. Vanaf aflevering 5 zijn ze niet meer weg te krijgen van hun mening.

Dat verbaast ons niet. Want was het niet heel vreemd dat Elisabet plots geen twee minuten lang een speech kan houden aan tafel, maar anders steeds zo graag babbelt? Schoot ze als een ware blinde mol expres haar pijlen naast het fruit tijdens de proef met de survivalskills? En gooide ze tijdens het paintballen nu écht gewoon de kaart weg?

Aflevering 6, 7 en 8 zijn gevuld met toiletbezoeken in de cruciale laatste minuten, een echtgenoot die niets bijdraagt aan de groepspot én een ontplofte boobytrap. Allemaal Elisabets (mollen)werk. En wat levert dat op? Juist ja, bitterweinig. Als we dé website van mollenvangers bij uitstek, wieisdemol.be, mogen geloven zelfs het minst.

Weet Axel dat? Of Bas misschien? Of zijn wij de enige die Elisabet op het spoor zijn en zitten we er faliekant naast. Is het dan toch Axel, die nooit de hoofdverdachte was, maar wel door 33 procent van onze lezers aangeduid wordt? Of zit de mol waar we hem het minst verwachten: bij Bas?

Dat zien we zondag, om 20.15 uur, op Vier.

In het artikel staan ook nog een paar foto's.
(https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf201905 ... c_o-1LQRrU)

[chicawah.janssen]

"Dé website voor mollenvangers bij uitstek, wieisdemol.be"

[Vermoljoen]

[BeaVer]

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190505_04377423

De joviale priester Pieter heeft een opvolger. Ze redt geen zieltjes, maar wel levens. Spoedarts Elisabet Haesevoets (33) uit Edegem was alle kandidaten te slim af. “Ik ben het niet gewend om te liegen en bedriegen. Ik heb mezelf erover verbaasd dat ik dat blijkbaar goed kan.” Het is geen complete verrassing, want ze was ook de meest verdachte finalist volgens onze surfers. OPGELET: dit interview bevat spoilers voor de laatste aflevering van De Mol.
“Sorry voor alles wat ik gedaan heb. Dat was niet mijn echte ik”, was het eerste wat je tegen Axel zei na de finale.

“Vorige mollen bleven doorgaans dicht bij zichzelf, zoals Pieter de joviale (de pastoor van vorig jaar, nvdr.). Ik heb een rol aangenomen. In het echte leven ben ik een flapuit. Een competitiebeest, maar evengoed een teamspeler. Toen ik werd gekozen als mol – ik was daar niet op voorbereid – heb ik beslist: ik speel het kleine meisje dat niets durft en soms een beetje zaagt en zich aanstelt. En dat er alles voor over heeft om te winnen. Door die pose aan te nemen, hoopte ik niet ontmaskerd te worden. Want ja, zo iemand is onhandig, doet niks met varkentjes en durft niet in tunnels te kruipen.”

Hoe groot was de druk?

“Ik voelde me echt verantwoordelijk voor het tv-programma. Ik kon het doen slagen, maar ook doen falen. Dat bracht veel verantwoordelijkheden en druk op mijn schouders met zich mee. Je ziet me in het busje, toen ik van Gilles kwam, denken: What the f*** gebeurt hier? Ik moet drie weken liegen. Non-stop. Die druk voelde ik constant. Niet alleen psychologisch, ook fysiek. Als je liegt, zo heb ik gemerkt, krijg je veel jeuk in je gezicht. Ik heb vaak hard in mijn handen moeten knijpen.”

“Het spel stopte ook niet bij de sabotages. Het grootste spel werd daarbuiten gespeeld. Toen ik op de kamer met Eva lag. Of toen Ingrid tegen mij zei: Elisabet, je kunt de mol niet zijn. Neen, natuurlijk niet. Het wrong: de echte Elisabet is eerlijk en oprecht, de mol Elisabet moest saboteren.”

Had je grip op je rol?

“Ik werd lang niet verdacht. Meer zelfs: gevraagd wie de mol zeker niét zou zijn, was het antwoord Elisabet. Wat me het gevoel gaf: I’m the king of the world. Pas vrij laat werd voor het eerst in mijn richting gekeken. Dat gebeurde na de bootproef (in de vierde aflevering, nvdr.). Toen voelde ik me gepakt door Axel. Echt een vervelend gevoel.”

Heb je de theorieën gevolgd die op internet over jou de ronde deden?

“Sommige kijkers dachten dat roze het thema was, omdat ik bij mijn vertrek kleding in mijn favoriete kleur droeg en camerashots van roze stoelen, lampjes en doeken een verwijzing naar mij zouden zijn. Op mijn Pinterest – sommigen zoeken het ver – hadden ze ook een foto van een lolly met Polly gevonden. Uitgerekend de naam van een typische papegaai die we moesten raden in de kajuit. En er was een cijfercode: 112885, of zoiets. Ik ben geboren in 1985, maar niet in november van dat jaar. Voor alle duidelijkheid: geen van die drie theorieën klopt.”

Je voelde je soms eenzaam, zei je na de ontknoping.

“Heel eenzaam. Ik zat tussen twee vuren: enerzijds de makers van De mol en anderzijds de kandidaten. Soms mislukten sabotages, wat goed was voor groepssfeer maar minder voor het programma. Wat had ik dan fout gedaan? Ik kon bij niemand van de crew terecht. De briefings waren zo kort, dat de tijd voor feedback ontbrak.”

“Wat ook en vooral meespeelde: ik miste het thuisfront. Toen ik hoorde dat ik de mol zou zijn, was mijn eerste gedachte: ik moet drie weken blijven. Dat was zwaar voor een mama van twee kleine kinderen. Ik was vertrokken met een andere mindset. In theorie wist ik dat ik tot het einde kon meespelen. Maar in de praktijk… Zoals mijn man dacht: Ze gaat eens meedoen, maar ze zal er snel uit liggen.”

Wat heb je geleerd over jezelf?

“Ik ben het niet gewend om te liegen en bedriegen. Ik heb mezelf erover verbaasd dat ik dat blijkbaar goed kan. Dat gaf me een dubbel gevoel. Ik schoot goed op met Liesbeth en de andere vrouwen. Toen zag ik al die kandidaten een voor een verdwijnen. Oké, ik had mijn best gedaan als mol, maar door mij lagen al de mensen eruit die ik leuk vond.”

In vorige seizoenen kregen Cathy en Annelies veel bagger over zich heen, omdat ze als vrouw te competitief waren. Was jij er bewust mee bezig hoe jij zou overkomen?

“Dat heb ik me pas achteraf gerealiseerd. Ik hoop dat ik niet overgekomen ben als hautaine bitch. Het is trouwens jammer dat vrouwen nog zo worden bekeken. Je gaat toch niet tegen je dochters zeggen: Meisjes, je moet andere kindjes laten winnen bij Monopoly? Ik heb wel negatieve commentaren gelezen op Twitter, en ik trok het me meer aan dan gedacht. Maar ik heb vooral genoten van de positieve reacties. Kleine meisjes en jonge vrouwen spraken me bijvoorbeeld aan met de opmerking: Chapeau, je hebt het toch maar mooi gedaan als jonge mama om in de finale te staan.”

Was het trouwens goed dat ze een vrouw kozen als mol?

“Ik denk dat vrouwen in het algemeen betere leugenaars zijn. (lacht) Ze kunnen subtieler emoties bespelen.”

[Gillesisdemol]

Interview met Axel in De Standaard

Winnaar Axel: ‘Elisabet is pas laat op mijn radar gekomen. Ze huppelde overal tussen, met haar kleine, schattige verschijning en haar vrolijke zelve. Heel onopvallend. Om dan opeens in te zien dat de vrouw die ik nooit verdacht had, opeens wel verdachte nummer 1 was … Dat kost tijd. Het betekent dat ze het spel straf heeft gespeeld.’

Wanneer had je Elisabet door?

‘Ik was blijkbaar de allereerste. Op de bootproef (in de vierde aflevering, nvdr.). We hadden die ochtend in de zee gezwommen op dat onbewoond eiland. Bruno had nog gezegd: Ik duik en zwem graag. En het enige wat Elisabet zei: Vies, vuil water, niks voor mij. Toen werd beslist: twee kandidaten gaan in de kajuit, de rest gaat in het water. Als er een andere mol was, had die Elisabet toch in het water gegooid? In de veronderstelling dat ze dan in paniek zou schieten. Neen, wat gebeurt er? Elisabet zit samen met Bruno in de kajuit. Toen wist ik: dat klopt niet.’

‘In de volgende proef werd mijn vermoeden bevestigd. Bij de survivalopdracht plakte ze het laagste bedrag van 100 euro op haar hoofd. Mijn gedacht: Elisabet, nu daagt het me. Had toch een hoger bedrag gekozen, zodat we meer zouden verdienen voor de prijzenpot? Toch was ik niet 100 procent zeker, omdat anderen zich niet onbetuigd lieten. Kaat deed ook dingen waarbij ik me vragen stellen. Tot ze er ook uitvloog. Toen was het duidelijk voor mij: Elisabet is de mol.’

Heb je ooit Bas verdacht?

‘Op de eerste eliminatie had ik tegen hem gezegd – om hem te testen: We zien elkaar in de finale. Dat is uitgekomen. Bas kan zo’n blik in zijn ogen hebben, je ziet wanneer hij liegt. Hij krijgt dan zenuwtrekjes boven zijn ogen, trekt aan zijn oren, zijn hoofd begint wat te bewegen. Toen wist ik het: Bas kan onmogelijk de mol zijn. Ik heb hem dus direct uitgeschakeld. Martijn en Bruno ook. Joeri heb ik maar even verdacht. Ik kwam dus automatisch bij de vrouwen uit.’

Bas verdacht ook Elisabet.

‘Ik had het voordeel dat hij twee vrijstellingen had gekregen. Hij heeft dus twee keer de vragenlijst niét ingevuld. Omdat sommige vragen terugkwamen, kon ik die dus sneller invullen.’

Zou je zelf een goede mol geweest zijn?

‘Blijkt van niet. Want mijn leugen over het konijn (in de voorselecties, nvdr.) was niet sterk genoeg. Ik had misschien wel mol kunnen zijn, maar ik had dan wel een gedegen voorbereiding nodig. Dat was dit jaar onmogelijk.’

‘Drie weken voor het vertrek kreeg ik te horen dat ik zou meegaan als kandidaat, terwijl ik had gehoopt dat ik zou worden gekozen als mol. Dat was een slag in mijn gezicht. Bam! Ik had me er al overheen gezet, toen we in Vietnam aankwamen. Bleek dat ze alsnog een mol moesten kiezen. Zou ik het dan toch kunnen worden? Dat scherm was de tweede klap in korte tijd.’

Niet jaloers dat de makers Elisabet hebben gekozen?

‘Ik denk dat zij meer jaloers zal zijn op mijn geld.’

Wat ga jij met jouw prijzengeld van 34.050 euro doen?

‘Da’s veel, ontzettend veel geld, hé! Ik prent me in: je kunt dat uitgeven aan auto’s en huizen, maar die kun je in de prak rijden of die kunnen in de fik schieten. Ik investeer dus liever in ervaringen. In reizen bijvoorbeeld. Wat ik zeker wil organiseren, is een weekendje weg met de groep van 10 deelnemers. Wij alleen, met ons tienen. Samen slapen, samen ontbijten, samen zijn. Zoals in Vietnam, om onze ervaringen levendig te houden. Dat kost uiteraard geld, en iemand moet dat op tafel leggen. Ik dus.’

Sommige ex-winnaars gaven ook geld aan een goed doel.

‘Dat wil ik ook doen. Bij Brussels Airlines (Axel is piloot, nvdr.) doe ik langeafstandsvluchten, waardoor ik vaak in Afrika ben. Een stewardess heeft in Liberia een weeshuis en een schooltje opgericht. Dat wil ik zeker steunen. Elisabet en Bas zullen misschien aan mijn oren zagen om iets te krijgen. Gillesisemol hoeft ook op niets te rekenen, al vind ik haar heel sympathiek. En Kaat, is dat ook een goed doel? Als ze een zakcentje wil om op stap te gaan in Leuven: bel Axel!’