https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190505_04377423
De joviale priester Pieter heeft een opvolger. Ze redt geen zieltjes, maar wel levens. Spoedarts Elisabet Haesevoets (33) uit Edegem was alle kandidaten te slim af. “Ik ben het niet gewend om te liegen en bedriegen. Ik heb mezelf erover verbaasd dat ik dat blijkbaar goed kan.” Het is geen complete verrassing, want ze was ook de meest verdachte finalist volgens onze surfers. OPGELET: dit interview bevat spoilers voor de laatste aflevering van De Mol.
“Sorry voor alles wat ik gedaan heb. Dat was niet mijn echte ik”, was het eerste wat je tegen Axel zei na de finale.
“Vorige mollen bleven doorgaans dicht bij zichzelf, zoals Pieter de joviale (de pastoor van vorig jaar, nvdr.). Ik heb een rol aangenomen. In het echte leven ben ik een flapuit. Een competitiebeest, maar evengoed een teamspeler. Toen ik werd gekozen als mol – ik was daar niet op voorbereid – heb ik beslist: ik speel het kleine meisje dat niets durft en soms een beetje zaagt en zich aanstelt. En dat er alles voor over heeft om te winnen. Door die pose aan te nemen, hoopte ik niet ontmaskerd te worden. Want ja, zo iemand is onhandig, doet niks met varkentjes en durft niet in tunnels te kruipen.”
Hoe groot was de druk?
“Ik voelde me echt verantwoordelijk voor het tv-programma. Ik kon het doen slagen, maar ook doen falen. Dat bracht veel verantwoordelijkheden en druk op mijn schouders met zich mee. Je ziet me in het busje, toen ik van Gilles kwam, denken: What the f*** gebeurt hier? Ik moet drie weken liegen. Non-stop. Die druk voelde ik constant. Niet alleen psychologisch, ook fysiek. Als je liegt, zo heb ik gemerkt, krijg je veel jeuk in je gezicht. Ik heb vaak hard in mijn handen moeten knijpen.”
“Het spel stopte ook niet bij de sabotages. Het grootste spel werd daarbuiten gespeeld. Toen ik op de kamer met Eva lag. Of toen Ingrid tegen mij zei: Elisabet, je kunt de mol niet zijn. Neen, natuurlijk niet. Het wrong: de echte Elisabet is eerlijk en oprecht, de mol Elisabet moest saboteren.”
Had je grip op je rol?
“Ik werd lang niet verdacht. Meer zelfs: gevraagd wie de mol zeker niét zou zijn, was het antwoord Elisabet. Wat me het gevoel gaf: I’m the king of the world. Pas vrij laat werd voor het eerst in mijn richting gekeken. Dat gebeurde na de bootproef (in de vierde aflevering, nvdr.). Toen voelde ik me gepakt door Axel. Echt een vervelend gevoel.”
Heb je de theorieën gevolgd die op internet over jou de ronde deden?
“Sommige kijkers dachten dat roze het thema was, omdat ik bij mijn vertrek kleding in mijn favoriete kleur droeg en camerashots van roze stoelen, lampjes en doeken een verwijzing naar mij zouden zijn. Op mijn Pinterest – sommigen zoeken het ver – hadden ze ook een foto van een lolly met Polly gevonden. Uitgerekend de naam van een typische papegaai die we moesten raden in de kajuit. En er was een cijfercode: 112885, of zoiets. Ik ben geboren in 1985, maar niet in november van dat jaar. Voor alle duidelijkheid: geen van die drie theorieën klopt.”
Je voelde je soms eenzaam, zei je na de ontknoping.
“Heel eenzaam. Ik zat tussen twee vuren: enerzijds de makers van De mol en anderzijds de kandidaten. Soms mislukten sabotages, wat goed was voor groepssfeer maar minder voor het programma. Wat had ik dan fout gedaan? Ik kon bij niemand van de crew terecht. De briefings waren zo kort, dat de tijd voor feedback ontbrak.”
“Wat ook en vooral meespeelde: ik miste het thuisfront. Toen ik hoorde dat ik de mol zou zijn, was mijn eerste gedachte: ik moet drie weken blijven. Dat was zwaar voor een mama van twee kleine kinderen. Ik was vertrokken met een andere mindset. In theorie wist ik dat ik tot het einde kon meespelen. Maar in de praktijk… Zoals mijn man dacht: Ze gaat eens meedoen, maar ze zal er snel uit liggen.”
Wat heb je geleerd over jezelf?
“Ik ben het niet gewend om te liegen en bedriegen. Ik heb mezelf erover verbaasd dat ik dat blijkbaar goed kan. Dat gaf me een dubbel gevoel. Ik schoot goed op met Liesbeth en de andere vrouwen. Toen zag ik al die kandidaten een voor een verdwijnen. Oké, ik had mijn best gedaan als mol, maar door mij lagen al de mensen eruit die ik leuk vond.”
In vorige seizoenen kregen Cathy en Annelies veel bagger over zich heen, omdat ze als vrouw te competitief waren. Was jij er bewust mee bezig hoe jij zou overkomen?
“Dat heb ik me pas achteraf gerealiseerd. Ik hoop dat ik niet overgekomen ben als hautaine bitch. Het is trouwens jammer dat vrouwen nog zo worden bekeken. Je gaat toch niet tegen je dochters zeggen: Meisjes, je moet andere kindjes laten winnen bij Monopoly? Ik heb wel negatieve commentaren gelezen op Twitter, en ik trok het me meer aan dan gedacht. Maar ik heb vooral genoten van de positieve reacties. Kleine meisjes en jonge vrouwen spraken me bijvoorbeeld aan met de opmerking: Chapeau, je hebt het toch maar mooi gedaan als jonge mama om in de finale te staan.”
Was het trouwens goed dat ze een vrouw kozen als mol?
“Ik denk dat vrouwen in het algemeen betere leugenaars zijn. (lacht) Ze kunnen subtieler emoties bespelen.”
De Mol code-opdracht
Good one, Gillesisdemol! 
Ik ga een uiltje knappen, tot morgen.
) en zelfs jarenlang in het buitenland, maar ik heb nooit mijn Limburgse roots verloochend 
. Dat is trouwens ook niet mogelijk, zelfs na jarenlang verblijf buiten Limburg, geraak je het accent toch niet kwijt. En 11 jaar geleden ben ik teruggekeerd naar "de heimat" 