Voor mij is Ingrid nog altijd verdachte nr 1en dat wordt bevestigd door het "zichzelf gebleven zijn". Haar rustige reactie en het doodgemoedereerd een koekje eten na het lezen van de brief in de rode zetel, haar antwoord met binnenpretje op de vraag of ze liefst mol of winnaar zou zijn bij de schermenronde, haar kalmte. Ik denk dat veel mensen zich aan haar mispakken. Keep in mind haar selectiegesprek: hoe ze zei dat het zalig moet zijn dingen te doen die je nog nooit gedaan hebt, om eens te voelen dat je lééft, het blóéd door je áderen voelen stromen... En hoe ze zich al bij voorbaat verkneukelde bij de gedachte dat haar kinderen 3 weken hun plan gingen moeten trekken zonder haar
Er zit véél meer in deze rustige madam dan je zou denken!
Dat bloed door de aderen kan ik ook wel linken aan het woordgebruik bij het zich een moordenaar voelen die op zoek gaat naar slachtoffers. Dat wordt door veel mensen bijna letterlijk opgevat en daardoor beschouwd als een verwijzing naar het gerecht en advocaten. Er was zelfs iemand die op de proppen kwam met de bol van de kettingproef als bewijs van die theorie. Terwijl je de metalen schakels net zo goed kan linken aan lasser Joeri...
Ingrid lijkt mij ook iemand die snel in vertrouwen genomen wordt en tevens als iemand die daar ook mee inzit als iemand die haar vertrouwt haar slachtoffer wordt.
Nu moet ik wel heel eerlijk toegeven dat Ingrid mijn persoonlijke wensmol is en dat ik misschien daardoor dreig in een tunnel te geraken.
Proud PPP-er (Professioneel Paraceta- en Panamahoedfan)