Jay-Lo schreef:...
Dat zou de mol net niet doen. De mol weet dat niet Eva, maar iemand aan tafel de afvaller is. De mol weet ook dat Eva, als niet afvaller nog zal bellen om dat uit te leggen aan de anderen. Ik heb die opdracht nog eens opnieuw gezien en alleen Eva kon bellen, de anderen moesten wachten tot zij hen contacteerde.
De kans dat de groep van gedacht veranderde nadat ze dit vernamen was zeer groot. Zelfs al blijf je als mol bij het standpunt dat je het niet wil, de rest is van bijlange niet zeker van zijn mol en zal zijn eigen hachje willen redden. Je weet ook dat de kans om meteen het juiste antwoord te krijgen nihil is, want Eva kiest, zeker nadat ze zag dat de groep tegen was, voor minstens 1 pasvraag. Dan moet ze 1 vreemd konijn nemen, en misschien 1 van de bruin-witte, maar dan zou ze nog moeten gokken.
Dat zou de mol net niet doen is een veronderstelling (die verdedigbaar is) maar geen zekerheid. En als mol probeer je toch ergens een duwtje te geven om zoveel mogelijk geld te verliezen (wat uiteindelijk toch gebeurd is). Ik zei dat hij een katalysator was: een katalysator is niet absoluut noodzakelijk om een reactie te laten doorgaan, maar versnelt wel de reactie. Bas is headhunter en zal wel ervaring hebben met het inschatten van individuele (psychologische) reacties en reageert zoals ik het zou doen, tenzij ik kandidaat ben die de uitschakeling niet vreest.
Ik beweer niet dat het een molactie
is, maar wel dat het realistisch gezien als een molactie geïnterpreteerd kan worden.
Dat laatste geldt ook voor het scheuren van het boot bij de bootopdracht, het slecht wegmoffelen van de vrijstelling, op de koop toe zijn opdracht om de gastheer gedurende 5 minuten tegen te spreken (een moeilijke opdracht die hij goed uitgevoerd heeft- hetgeen voorkennis kan betekenen), en dan vergeet ik wellicht nog zaken.
Datgene wat men ziet, is slechts een beeld van het onzichtbare.