Bart klooit wat aan met zijn graafmachine om die gloeilamp op te graven, maar dat lukt toch bijna nooit zonder die te breken. Waarom niet met de metaaldetector gaan speuren waar die lamp ligt en dan voorzichtigjes met een spade de lamp uitspitten?
Bart ook verdacht bij de finale besluitname bij de tijdlijn. Schuift de verantwoordelijkheid van de keuze van de positie van de bril af op Laure. En zegt (als hij ziet dat er sowieso een fout gemaakt is?) snel: "Ik ben bereid om hierop af te kloppen." Dat is de beslissing willen forceren, zonder dat de anderen nog de kans krijgen om iets anders voor te stellen?
Laure inderdaad ook heel verdacht hier met het wegnemen van de katapult, die eerst op de juiste positie (oudheid) lag. Eerst antwoordt ze "Ja, natuurlijk" op Barts vraag: "De oude Grieken, schoten die al met een katapult?" en even later neemt ze diezelfde katapult toch weg om daar de zandloper te zetten. Laure argumenteerde: "Die zandloper, dat is heel oud, dat is de basis (van de tijdmeting?)" Laure dus heel mols in deze opdracht.
Alina dan weer allesbehalve mols: ze trekt de positie van de zandloper, die inderdaad fout stond bij de oudheid, in twijfel: "Die zandloper, ik geloof niet dat dat van de oudheid is." En stelt ook de vraag: "Waarom leggen we de bril hier?" Die bril lag ook fout, dus zij stelt twee keer een (achteraf bekeken) foute positie van een voorwerp in vraag. Zoiets zou een mol toch niet doen, me dunkt. De poort van de Alina-tunnel staat nu toch wijd open, om er zo snel mogelijk uit te vluchten, niet?