Berichten rond De Mol 2022 die niet thuishoren in de andere forumcategorieën
Gebruikersavatar

masterveecee09 mei 2022, 19:22

 3547  Sven
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220509_95487424

Wij spraken uitgebreid met mol Uma Vandemaele: “Er werd hard gespeeld. Wat het voor iedereen zwaar maakte, en soms pijnlijk”



Uma Vandemaele (26) mag het ein-de-lijk zeggen: “Ja, ik ben de mol”. Van alle mollen moest ze het langste zwijgen tegen haar medefinalisten. Maar gelukkig had ze thuis iemand die mee in het complot zat. Wij spraken haar over haar maandenlange zwijgplicht, het emotionele vertrek van mol Philippe, de eerste nacht als mol, de zinderende finale en dé blunder die haar nog even zal achtervolgen.
Eva De Poorter
Vandaag om 17:13

Hoe moeilijk was het om zolang te moeten zwijgen tegen iedereen, ook je medekandidaten?
“Dat is zot. Zeker omdat je het ook niet aan je familie en vrienden kan zeggen. Zij kennen me en dachten: dit is hoe Uma is, dus zij kan de mol niet zijn. Terwijl mensen die me niet kenden me net wel daarom verdachten omdat ze mijn reacties blijkbaar fake vonden. Dus thuis bleven we de hele tijd liegen. Ik vond dat ergens ook wel leuk, hoor. (lacht) Ik heb ook heel veel ‘verklapt’ aan de mensen dat ik kandidaat was. Goed om die mensen hun gezicht dan te zien.”

Je partner Davy wist het wel en zat zelfs mee in het complot tijdens de opdrachten. Was dat -een opluchting?
“Sowieso. Als hij het ook niet had geweten, dan zou ik zot geworden zijn.”

De kandidaten onderling mochten geen contact met elkaar zoeken de voorbije maanden. Was dat lastig?
“Het kwam me goed uit, want ik moest nog elke keer de mol spelen als ik ze zag. Maar bij andere seizoenen is het spel dan afgelopen, en dan leer je elkaar echt kennen. Nu was dat niet het geval: wij zaten allemaal tot gisteren (maandag, red.) in dat spel. Al heb ik toch mensen opgezocht via Instagram, want ik wou een teken van leven zien. Maar ja, iedereen staat op privé, je mag niemand toevoegen.”

“Ik heb wel gezien dat Jens Zutterman in zijn Instagrambiootje ‘Mr. Brightside’ had gezet. Dat nummer van The Killers had ik mijn afspeellijst gezet. Hij had gezegd: op het einde van de reis wil ik dat liedje hier vanbuiten kennen. En dan staat dat plots in zijn info. Het was alsof we op die manier wilden communiceren. (lacht) Ik zag hem ook in Paleis 12 en het was meteen: Heb je het gezien?!”

Was jij als mol eigenlijk al op de hoogte dat Paleis 12 een halfjaar later pas het einde zou zijn?
“Ik wist er bitter weinig over. De avond ervoor vertelden ze mij dat de finale in La Gomera niet het einde zou zijn. Zwijgen was niet moeilijk, want ik zat gewoon de hele tijd te denken: die bom moet ontploffen.”

Sven vond het verdacht dat je als laatste een ‘error’ kreeg.
“Nochtans was dat niet expres. Ze zeiden dat de tijd niet telde. Bovendien zat ik helemaal te rillen van de kou daarboven. Ik kon niet meer toneelspelen. Ik vond het vervelend dat ik als laatste was. Eerst had ik het zelfs nog niet door toen Yens ‘error’ zei. Ik dacht zelfs dat er iemand het kwam herstellen.”

Zet je als mol dan alles in op jezelf bij die vragen?
“Nee, ik had als kandidaat altijd op Jens/Yens gezeten, dus ik heb dat als mol doorgetrokken.”

Terwijl het Philippe was. Die verliet het spel als saboteur omdat het mentaal te zwaar was. Hoe is dat bij jou binnengekomen?
“Ik was daar kapot van. Je wil hem beschermen, maar je kan niets doen. Dan komt dat op tv en vraag je je af: hoe zal hij reageren. Ook dat ging door mijn hoofd. En ja, we mochten voorlopig geen contact houden?”

Je wordt zijn opvolger. Speelt de geschiedenis dan door je hoofd?
“Ja, maar tegelijk dacht ik ook: Philippe is zo’n lieve man. Ik kan me voorstellen dat als je hem iets laat saboteren, dat hij direct denkt: sorry! Terwijl ik daar wat grover in ben. Ik had ook het gevoel: Ik moet zorgen dat ik er ook niet onderdoorga, want ik heb het net zien gebeuren. Er was minder druk. Bij alle gesprekjes bij productie bleven ze dat ook herhalen: Als het niet lukt om te saboteren, Uma, dat is echt niet erg. Zelfs al zien ze je saboteren, of je zegt het per ongeluk. Je hoopt dat dat niet gebeurt, maar het is geen ramp. Uw doel als mol is gewoon zo veel mogelijk geld uit de pot halen. Ik moest mijn best doen en genieten. En dat heeft geholpen.”


© Play4

“Door wat er gebeurd is bij Philippe, heeft me het ook doen beseffen dat ik het niet zo ver mag laten komen. Daardoor probeerde ik het ook luchtig te houden. En ik dacht ook – misschien foutief – als het niet lukt, ik was wel niet voorbereid. (lacht) Dat gaf ook veel minder stress dan als ik tot in de puntjes voorbereid was.”

Hoe was het voor jou toen je zag dat je de mol werd?
“Eerst denk je: ik heb mijn scherm gezien, de anderen mogen het niet weten. Ik durfde ook niet te veel oogcontact te maken met de productie. Op dat momenten waren alle ventjes in mijn lijf aan het springen. Ik moest stilzitten.”

Als je kandidaat was gebleven, had je wel een mooie geldprijs mee naar huis genomen?
“Ja, maar ik heb er toch geen spijt van. Bovendien denk je in het begin zeker niet aan die geldprijs. Je bent vooral bezig met de opdrachtjes. En telkens een ronde verder geraken. De mol zijn is een eer.”

In het begin maak je wel deel uit van een sterke groep.
“Klopt. We konden ook hard zijn tegenover elkaar. Er werd hard gespeeld. Wat het voor iedereen zwaar maakte en soms pijnlijk. Allez, pijnlijk. Als je eens iets zegt, komt dat soms harder aan dan je had bedoeld. Je probeert wat steken te geven in de hoop dat iemand reageert. Maar nooit met de bedoeling om iemand te kwetsen.”

Je speelde altijd met de gedachte ‘Hoe zou de mol het doen?’ als kandidaat. Hoe speelde je dan als mol?
“Dan heb ik het omgedraaid: hoe zou een kandidaat spelen. Het heeft geholpen. Ik heb mijn gedrag ook niet te veel veranderd. Anders zou het opgevallen zijn.”

Hoe was het om zo halverwege in te stappen als mol?
“Davy heeft me daar eigenlijk heel goed bij geholpen. Hij moest toen het grote werk doen. (lacht) Maar eigenlijk kwam dat onverwachte mol zijn goed uit. Hoe minder ik wist, hoe beter. Ik weet wel nog toen ik de eerste avond ging gaan slapen, dat ik dacht: what the fuck, ik weet niet wat ik moet doen. Ik had geen briefing gekregen. Ik heb heel lang rondgelopen in mijn kamer en niets gedaan. En nog keilang in de spiegel staan kijken. In de gaten houden of mijn reacties niet fake overkwamen. (lacht) Ik was helemaal aan het flippen. Ik heb ook nog zitten bleiten volgens mij.”

Hoe ben je dan gekalmeerd?
“Davy! In het dagelijkse leven ben ik ook de flipperkast van emoties. Hij is meer chill. Dat hij niet veel later kwam, was eigenlijk perfect.”

Was je ergens bang voor?
“Ergens had ik wel schrik om er ook onderdoor te gaan, omdat je het net hebt zien gebeuren. Maar zeker op het einde, toen ze zeiden dat het nog zes maanden duurde, dacht ik even: How, hopelijk ga ik niet crashen. Maar ik heb geluk gehad.”

Nog een misverstand moet uit de wereld geholpen worden. Ken je de vier evangelisten?
“Marcus, Johannes, Lucas en Mattheus!”

Was het een mollenstreek avant la lettre?
“Dat is een groot mysterie, wie zal het zeggen? Je zal het niet uit mijn mond horen. Maar nee, het was stress.”

Op het einde van de geblinddoekte proef begin je ook te huilen. Krokodillentranen, maar echt, zei je?
“Ja, ik heb met stenen in mijn ogen zitten smijten en zitten duwen in mijn ogen. Toen zei iemand me: How, Uma, ’t is hier het tiende seizoen, zie dat je hier blind wordt! Er zat niets anders op dan echt te zitten wenen in een hoekje en alle kutgedachten en trieste dingen in mijn leven opwekken om de tranen te laten komen.”

Waarom wou je dat doen?
“Ik dacht dat ik als kandidaat gebroken zou zijn. Het was ook dichter bij de finale. Dat ik nog niet wist wie de mol was, en dat een molboekje me een sprankeltje hoop zou geven. Yens was daar ook mee weg.”

Zit je nu dan met een schuldgevoel?
“Soms dacht ik: oei, misschien heb ik het een beetje te fanatiek gespeeld. Maar ja, ik had een opdracht en die moest ik volbrengen. Dus nee. Het is en blijft een spel. Een schuldgevoel heb ik niet.”
Gebruikersavatar

Klaartje09 mei 2022, 19:26

 2245  Uma
Het zijn die mannen van Humo hé, die verstaan de kunst van het overdrijven. Nooit is een boek, film, serie of tv-programma zo archi-slecht of zo buitengewoon goed als Humo beweert. Vaak is het ook slechts de persoonlijke mening van 1 persoon, de journalist in kwestie. Dikwijls ook ludiek bedoeld en te nemen met meer dan een korreltje zout. En als ze 'met de studs vooruit' kunnen tackelen, zullen ze het niet laten. Maar ach ja, je leest het en een half uur later ben je het vergeten en ga je verder met de orde van de dag, terwijl die journalist nog steeds zit te smachten naar het telefoonnummer van Celine Van Ouytsel...🙂

Fervente mollenjager schreef: 09 mei 2022, 18:55 Dat wél, maar doe eens even normaal hé zeg. Moet dat nu echt zo hard ? Echt slecht was het niet, maar gewoon iets voor 1 keer en niet meer. Beetje jammer toch wel zo'n harde reactie.
Gebruikersavatar

Fervente mollenjager10 mei 2022, 00:02

 130  Uma
Haha, het is al veel te lang geleden dat ik de humo nog eens gelezen heb, maar wist wel dat dit van een bepaalde journalist kwam hoor. 😛

Gelezen en vergeten, over wat hadden we het nu weer ? 😃
Gebruikersavatar

armide.lully10 mei 2022, 12:20

 20
https://www.demorgen.be/tv-cultuur/de-m ... b26b9d813/

Interview De mol
De mol spreekt: ‘Ik werd bang van mezelf toen ik merkte hoe makkelijk liegen en bedriegen voor mij was’
Uma Vandemaele: ‘Na de opnames heb ik iedereen verteld dat ik op reis was geweest naar Nepal. Met alle details die daarbij horen: fictieve collega’s, het juiste weer, wat ik had gegeten.’ Beeld Play4

Uma Vandemaele is de mol. Toen de oorspronkelijke saboteur halverwege opstapte, nam ze met veel verve zijn rol over. ‘Ik werd bang van mezelf toen ik merkte hoe makkelijk liegen en bedriegen voor mij was.’

PIETER DUMON9 mei 2022, 16:55
Was je meteen enthousiast toen de vraag kwam om halverwege de rol van mol op te nemen?
“Ik heb direct ‘ja’ gezegd. Zonder twijfelen. Ik hou van de rol van slechterik. Dat heb ik al van kleins af. Wanneer andere meisjes bij toneeltjes de prinses wilden zijn, koos ik voor de rol van stouterik. Dat heb ik nu nog steeds bij spelletjes. Ken je Secret Hitler? Een spel waarin je moet kiezen om ofwel liberaal of fascist te zijn. Ik zal altijd voor dat laatste kiezen. Bovendien gaf die rol van mol me ook de garantie dat ik tot het eind zou mogen blijven.”

Geen schrik dat het mollenbestaan, net als bij Philippe, zwaar zou gaan wegen?
“Neen, omdat ik er met een compleet andere mindset ben ingestapt. Ik moest halverwege overnemen, zonder enige vorm van voorbereiding waardoor de verwachtingen bij de ploeg een stuk lager waren. Van bij het begin hebben ze me op het hart gedrukt dat het niet erg was wanneer mijn sabotages mislukten. Ik had ook het voordeel dat ik al perfect wist wat me te wachten stond. Ik wist hoe de groep in elkaar zat, hoe het spel werkte en hoe het voelt om als kandidaat mee te spelen. Een grondige voorbereiding is trouwens niet altijd een voordeel, denk ik. Je krijgt op voorhand heel veel info mee , over de opdrachten en over de kandidaten. Dan bestaat altijd het gevaar dat je je verspreekt of dingen zegt die je eigenlijk nog niet kan weten.”

Waren er dan geen nadelen aan dat halfweg inpikken?
“Toch wel. De briefings bijvoorbeeld waren wel heel erg kort. Waardoor ik tijdens bepaalde opdrachten absoluut niet wist wat er van me verwacht werd. Al was dat ook soms een voordeel. Ik moest bijvoorbeeld niet acteren dat ik verrast of verbaasd was, meestal was dat gewoon echt het geval.”

Je moest na de opnames vijf maanden wachten om je verhaal te doen. Hoe moeilijk was het om al die tijd te zwijgen?
“Verrassend makkelijk. Dat zwijgen over wat er tijdens de opnames precies is gebeurd, wordt er bij alle kandidaten heel hard ingestampt. Ik had me ook echt goed voorbereid. Na de opnames heb ik iedereen verteld dat ik op reis was geweest naar Nepal, om daar een schooltje herop te bouwen. Met alle details die daarbij horen. Ik had fictieve collega’s verzonnen, met echte Nepalese namen. Ik wist welk weer het daar was geweest, wat je daar te eten krijgt en wat er in de omgeving zoal te zien was. Het liegen en bedriegen ging me zo goed af dat ik schrik kreeg van mezelf. Niemand had iets door. Ook mijn zus en mijn beste vriendin niet. Toen die bij de eerste aflevering plots zagen dat ik meedeed aan De mol zijn die zelfs even heel boos op me geweest.”

Tijdens die eerste aflevering bleek je als leerkracht godsdienst de vier evangelisten niet te kennen. Wat vond je directeur daar van?
(lacht) “Wie zegt dat ik toen geen rolletje speelde? Misschien deed ik dat wel net om me verdacht te maken. Die eerste schooldag na de start van De mol was trouwens een absoluut gekkenhuis. Toen ik aan de schoolpoort arriveerde en zag dat zowat alle leerlingen me stonden op te wachten, ben ik eventjes gestorven. Ook aan het raam van de leraarskamer stonden ze te drummen om toch maar iets te kunnen zien. Echt absurd. Toen ik thuiskwam was ik helemaal kapot. Ik kon maar één ding denken: ‘Ik ben hier absoluut niet klaar voor’. Gelukkig is in de weken daarna de situatie genormaliseerd.”

En nu? Iets in de media?
“Ik ben niet van plan om mijn deelname aan De mol uit te melken. Al had ik stiekem gehoopt dat het mijn muziekcarrière een duwtje in de rug zou kunnen geven. Alleen heb ik het qua timing, vrees ik, niet erg slim aangepakt. Het nummer dat ik over De mol wou schrijven is nog niet af en er staan voorlopig ook geen optredens gepland.”

Winnaar Sven: ‘Ik was heel zeker dat Uma de mol was, tot ik de uitzendingen op tv zag’
Hij heeft er lang op moeten wachten. Maar zondagavond wist Sven Pede dan toch Uma te ontmaskeren als mol. Een prestatie die hem een cheque van 26.390 euro opleverde. “De voorbije maanden waren een mentale beproeving.”

Vijf maanden lang wist je niet of je nu al of niet gewonnen had. Hoe voelde dat?

“De eerste twee maanden na onze terugkeer viel dat nog mee. Ik was er van overtuigd dat Uma de mol was en had dat op La Gomera ook in alle vragen zo aangegeven. Maar dan beginnen die uitzendingen, krijg je plots dingen te zien die je niet wist, lees je alle theorieën op het internet en ga je toch weer twijfelen. De laatste week voor de finale was echt zenuwslopend.”

Hoe zeker was je van je keuze voor Uma?

“Behoorlijk zeker. Tijdens de zwembadproef had mijn broer gezien hoe Davy, de vriend van Uma, een aantal kokers met prijzengeld van plaats wisselde. Van dan af heb ik haar altijd in het vizier gehad. Maar helemaal zeker ben je natuurlijk nooit. Had mijn broer het wel juist gezien? En was het een bewuste sabotage of een poging om me op het verkeerde been te zetten? Ook Philippe was ik trouwens van helemaal in het begin op het spoor. Tijdens de eerste proef, waarin we samen met een taart op wandel waren, zag ik hem een suikerroosje op de grond gooien. Toen we niet veel later moesten tellen hoeveel van die dingen er op die taart zaten, wist ik dat hij de mol was.”

Dan was het wel een tegenvaller toen hij er na vier afleveringen uitstapte?

“Ik zag mijn ticket naar de finale in rook op gaan. Maar nog veel erger was dat we met Philippe een supertoffe gast zagen verdwijnen. We hadden al langer in de gaten dat het niet meer ging. Je zag hem dag per dag bleker weg trekken.”

Het prijzengeld krijgt een ietwat verrassend doel, het moet het startkapitaal vormen voor een kinderboerderij. Welk beest wordt de eerste investering?

“Dat moeten we nog bekijken. Mijn vriendin en ik dromen al heel lang van zo’n kinderboerderij en we hebben ondertussen al heel wat beesten verzameld. In de boomgaard achter ons huis in Denderleeuw lopen al schapen, geiten, alpaca’s, ezels, konijnen, cavia’s, een pony, een varken en een hond. Eerder dan in beesten zullen we dus waarschijnlijk in de infrastructuur investeren. Maar dat is nog niet voor meteen. Mijn vriendin volgt momenteel een opleiding dierenartsassistente. We willen alleszins nog wachten tot die achter de rug is voor we met de boerderij-plannen verder gaan.”

Is het de bedoeling om dan fulltime boer te worden?

“Voorlopig niet. Ik werk nu in de reclamesector. Als copywriter heb ik de voorbije maanden meegewerkt aan radio -en televisiespotjes voor onder andere McDonalds, Telenet en Delhaize. Ik hou er van om op die manier creatief bezig te zijn. Dat blijf ik dus nog wel even doen.”
Gebruikersavatar

chicawah.janssen10 mei 2022, 14:07

 8153
The hunter schreef: 09 mei 2022, 17:44 Ik kan me helaas volledig vinden in de recensie van Vincent van Peer.
Ik ook.

Fervente mollenjager schreef: 09 mei 2022, 18:55 Dat wél, maar doe eens even normaal hé zeg. Moet dat nu echt zo hard ? Echt slecht was het niet, maar gewoon iets voor 1 keer en niet meer. Beetje jammer toch wel zo'n harde reactie.
Kon inderdaad minder hard gebracht worden maar ik ben het wel eens met elk detail dat aangehaald wordt.
Ik bekeek de finale thuis en vond alles in Paleis 12 niet alleen opgeklopt en overroepen, maar ook saai, langdradig en niet eens spannend. En toen ze met die televoting op de proppen kwamen, had ik echt iets van "WTF? Is dit nu écht?".
Wat mij betreft is dat livegedoe absoluut niet voor herhaling vatbaar.
Gebruikersavatar

ex-molinator11 mei 2022, 14:54

 3483  Uma
Wel een mooie reactie van Aldi.
Gebruikersavatar

masterveecee11 mei 2022, 15:17

 3547  Sven
Had het ook anders verwacht bij het lezen van de titel 😉
Gebruikersavatar

Cedric12 mei 2022, 21:41

 2834  Uma
Net gezien op Instagram dat Margo Hemeleers (vriendin van Davey, winnaar van seizoen 5 in Zuid-Afrika) op vrijgezellenweekend is vertrokken, met het vliegtuig en met Axel (winnaar seizoen 7) als piloot...

Bij deze dus proficiat aan Davey en Margo voor hun nakende huwelijk!
Gebruikersavatar

chicawah.janssen14 mei 2022, 08:43

 8153
Leuk nieuws! Proficiat Davey en Margo!

Axel als piloot*, ben wel wat jaloers. Elke keer als ik met Brussels Airlines vlieg, kijk ik bij het instappen of Axel de piloot is (voor een foto om mee te stoefen), maar ik heb nog nooit geluk gehad. Hij vliegt natuurlijk vooral op Afrika en ik vlieg niet zo vaak met Brussels Airlines (en als ik met hen vlieg, alleen binnen Europa). Ik heb al 2x met het smurfenvliegtuig gereisd en 1x met het Tomorrowlandvliegtuig, dat wel.
Meestal vlieg ik van Schiphol, maar in Zaventem let ik ook altijd op de piloten die er rondlopen, in de hoop Axel te zien.

* Als Margo met Lennart zou vliegen, zou Davey al weduwnaar worden nog voor hij getrouwd is. :mrgreen:
Gebruikersavatar

armide.lully15 mei 2022, 22:56

 20
Voor de Sven-fans 🙂

https://www.demorgen.be/nieuws/in-de-mo ... ~b079c7be/

InterviewFamilieklap

‘In ‘De mol’ kon hij plots niet meer echt tegen zijn verlies’: broers Sven en Kristof Pede

De jongste is 31 en ontmaskerde de mol dankzij een tip van de oudste. De oudste is 37 en brak ooit de arm van de jongste. Ze supporteren allebei voor Anderlecht en zijn verknocht aan hun hometown ­Liedekerke. Maar hun band werd pas echt hecht toen de jongste vader werd. Sven en Kristof Pede, broers.

SOPHIE PYCKE14 mei 2022, 03:00
SVEN
“Toen ik 12 jaar was, was Kristof al een eigenwijze kerel van 18. Dat leeftijdsverschil is altijd te groot geweest om als kind een goeie band te hebben. Ik zag hem als de bad boy die rebelleerde tegen onze ouders, veel uitging en zichzelf een stoer imago aanmat met zijn gekke oor­ringen. Ik was de lieve, onschuldige tiener die de mama vergezelde als ze naar de bakker ging en onder geen enkel beding alleen thuis mocht zijn. Het matchte gewoon niet. De enige interesse die we deelden, was de PlayStation. En ook dat was geen glansrijk succes. (lacht) Toen ik hem versloeg bij een spelletje FIFA, begonnen we al spelend te vechten, zoals tienerjongens wel eens doen, en brak hij per ongeluk mijn arm. Die krak in mijn arm brak zijn hart, hoe onhebbelijk hij me toen ook vond. Het was meteen de laatste keer ooit dat Kristof op een PlayStation heeft ­gespeeld.

“Kristof is introvert, en ik ben eerder extravert. Hij zegt niet altijd wat er scheelt, maar als er iets aan de hand is, zie ik het in een oog­opslag. En ik hoor het. Als hij écht ambetant is, komt er geen woord meer uit. (lacht) Maar ondanks onze verschillen heb ik altijd veel respect gehad voor mijn broer. Hij is vrij berekend. Hij heeft altijd een duidelijk zicht op wat hij wil bereiken in het leven, en hij zal nooit zijn hoofd laten hangen.

“Op de dag dat mijn dochter op de wereld kwam, is mijn peter gestorven. Hij was een vaderfiguur voor ons allebei. Zijn dood hakte erin, ook bij Kristof, maar toch ving hij een stuk van de klap voor me op. Ik moest afscheid nemen van iemand die zo belangrijk was geweest in mijn leven, en tegelijk moest ik mijn kind verwelkomen. Dat was een ongelooflijk moeilijke en bizarre periode. Kristof heeft toen alle praktische zaken van de begrafenis op zich genomen. Toen voelde ik nog maar eens hoeveel ik aan hem heb.

“Toen ik hem op de bezoekdag van De mol zag verschijnen, voelde ik alleen maar opluchting. Ik had nood aan een bekend gezicht, en Kristof is sowieso degene die ik opzoek als ik een eerlijk antwoord wil. Hij had fotootjes mee van mijn dochtertje, en terwijl ik ze één voor één door mijn handen liet gaan, kon ik eindelijk mijn hart luchten tegen iemand die niets met de wedstrijd te maken had.

“Ik wou vooral weten wie hij in het oog zou houden. Kristof heeft veel mensenkennis opgedaan door als cafébaas en als voetbalcoach met heel uiteenlopende mensen in contact te komen. Het is dankzij hem dat ik Uma er zo snel van verdacht de mol te zijn. Kristof had Davy, de vriend en handlanger van Uma, kokers zien verwisselen. Het duurde nog een tijdje voor ik tijdens de tests volop voor Uma durfde te gaan, maar uiteindelijk heb ik toch vertrouwd op het oordeel van mijn grote broer.

“En kijk nu! Met de geldprijs die ik gewonnen heb, kan ik eindelijk werk maken van die kinderboerderij die ik al zo lang wil. Kristof mag de ­alpaca’s eten geven.”

KRISTOF
“Echt verwend was hij niet als jongste kind, maar anderzijds kon hij in de ogen van mijn ouders weinig tot niets fout doen. Ook als oudere broer heb ik altijd het gevoel gehad dat ik hem moest beschermen. Zelfs toen hij ging studeren en op kot zat in Gent, moest ik er zeker van zijn dat alles wel goed ging. Om de zoveel weken was het tijd voor een steekproef. Op donderdagavond trok ik naar de Overpoort en stak ik mijn hoofd binnen in zijn favoriete cafés. Of hij ooit boos is geworden om zoveel bezorgdheid? Ik denk dat hij het ergens wel geruststellend vond. Dat ‘grote broer’-gevoel gaat trouwens nooit weg. Soms wil ik hem om raad vragen, maar dat wringt. Ik heb het irrationele gevoel dat ik altijd alle antwoorden klaar moet hebben. Bovendien praat ik sowieso niet snel over twijfels en gevoelens.

“Door ouder te worden, leren we elkaar beter te begrijpen. Het leeftijdsverschil lijkt weg te deemsteren, en we blijken allebei even grote ‘dorpsbeesten’. We wonen op twee kilometer van elkaar in Liedekerke, het dorp waar we zijn opgegroeid en waar we ons het meest op ons gemak voelen. Ik ben ooit naar Oost-Vlaanderen getrokken, maar die verhuis heb ik me beklaagd. In Liedekerke is bovendien onze voetbalploeg, waar we elke zondagochtend het beste van onszelf geven en nadien samen een pint drinken. Soms speel ik mee, soms ben ik de coach. Uiteraard laat ik geen kans onbenut om mijn kleine broer onder zijn voeten te geven. Hij moet maar niet zo zagen tegen de scheidsrechter.

“Ik heb Sven vooral het laatste jaar een stuk volwassener zien worden. Vroeger speelde hij uren FIFA en moest alles wijken voor toernooien en cafébezoeken tijdens het weekend. Nu geeft hij dat op om voor zijn dochter te zorgen. Het vaderschap is hem op het lijf geschreven. Zijn leven is geen speeltuin meer, of net wel. (lacht) Hoe dan ook: het ouderschap bevalt hem best goed.

Gekke gewoontes
• Sven over Kristof: “Kristof verslindt een pak friet in twee seconden. Hij heeft een goed getrainde slokdarm.”
• Kristof over Sven: “Sven komt altijd te laat. Ik haat het. En hij lacht het telkens weg.”

“Het was best gek om Sven zo’n grote rol te zien spelen op nationale televisie. Soms herkende ik hem niet. Hij is normaal gezien heel nonchalant en rustig, maar op televisie zag ik een competitieve kant die zelden naar boven komt. Hij kon zijn verlies plots minder goed relativeren. Als een proef mislukte, liet hij zijn ongenoegen heel duidelijk blijken, wat vreemd was om naar te kijken, want normaal gezien ben ik degene die wel eens van zijn oren maakt.

“Zijn gedrevenheid herkende ik dan weer wél heel hard. Hij heeft het spel bovendien op een intelligente manier gespeeld: zijn relatie met de andere kandidaten liet hij nooit beïnvloeden door het spel zelf. Sven had trouwens best een goede mol kunnen zijn. Met zijn achtergrond in de reclamesector is hij vast geslepen genoeg om te manipuleren. Mocht hij dat willen natuurlijk.” (lacht)
  • 1
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7