Voor 1 keer was dit zeker een uitstekende finale. De opening op La Gomera, met slow motion beelden van de finalisten die door het zand stappen en vervolgens dronebeeld van het Atomium en dan naar Gilles in de auto. Wow, je voelde dat moment echt door de zaal. Heel machtig en groots.
Achteraf herbekeken en het zag er op TV inderdaad een stuk minder goed uit. De opening was goed, maar vanaf dat Gilles de zaal binnenstapte leek het een VTM-show of de uitreiking van de Mia's, van een kwaliteit die we van De Mol niet gewend zijn. Ik denk wel dat je Molgewijze beelden kan draaien in Paleis 12 (zie de scene waarin de finalisten de opdracht te horen krijgen), maar live is dat natuurlijk onmogelijk. Nu, de aankomst van Gilles was in werkelijkheid een kwartier op voorhand opgenomen, dus heel misschien was er nog een mogelijkheid geweest om enkele camera's met Gilles mee te sturen voor een wat filmischere entree (zoals de opening in aflevering 1), terwijl hij door het publiek stapt en handjes geeft. Of waarom niet het halfuur dat iedereen daar al moest staan vóór de aflevering gebruiken om de entree van Gilles een paar keer over te doen en wat filmische beelden te draaien. Maar misschien is het allemaal niet zo makkelijk.
Anderzijds gaf dat publiek en het live-gebeuren ook een grote meerwaarde, want het zette de grootstheid van het programma in de kijker. Voelen dat je niet de enige Mol-kijker bent, heeft ook wel iets leuks. Je voelt dat je deel bent van een groter geheel.
Conclusie: fantastisch gedaan, maar niet voor herhaling vatbaar.